Dubai en meer..

Dagboek Qatar aflevering 10: Dubai!

1 juli 2010, hoog tijd voor een nieuwe aflevering van ons levensverhaal!
De afgelopen 2 weken hebben zich vooral afgespeeld in Dubai. Dit aangezien ik daar een belangrijk gedeelte van mijn training gepland had staan, namelijk de technische en simulator training voor de Airbus A330.
Op zaterdag 19 juni vloog ik ’s middags, uiteraard precies tijdens de wedstrijd Nederland-Uruguay, naar Dubai vanuit Doha. Daar aangekomen stond er al gauw een taxi klaar voor de korte rit naar t Movenpick hotel in de stad. Daar binnen kwam ik een aantal collega’s tegen, die me voor waren gegaan met dezelfde training daar. Meteen gezellig dus.
Maar zondag gewoon vroeg begonnen met computer based training over de technische kant van de 330. Hij lijkt verdraaid veel op de 320, die ik de afgelopen 5 jaar gevlogen heb. Een paar verschillen zijn bijvoorbeeld het max aantal passagiers… De A320 nam er maximaal 180 mee, de A330 maximaal 375. Het maximum gewicht van de A320 was 77.000 kg, van de A330 is het 230.000. De maximum vliegafstand van de A320 is 5700 kilometer, en van de A330 is dat 13400 kilometer.. En zo zou ik nog even door kunnen gaan, maar als jullie dat willen, dan hoor ik het wel!!
Na twee dagen was de technische training klaar, het examen gehaald, en had ik 2 dagen vrij. Dus Jolynn kwam die dagen over uit Doha. Perfect getimed dus, ook al moest ze helaas wel ‘s nachts vliegen, dat waren de enig beschikbare vluchten! Dag 1 hebben we dus maar even uitgeslapen, en zijn we daarna naar het Dubai Mall gegaan, waar we onder andere een heeeeleboel winkeltjes tegenkwamen, een megagroot aquarium middenin waar je duiklessen kunt krijgen, een erg grote serie fonteinen die we ’s avonds hebben bewonderd, en de Burj Khalifa, een 828 meter hoge toren. ’s Avonds hebben we dus lekker gegeten in een Libanees restaurant met uitzicht op de displays van de fonteinen elk half uur, met muziek en al. Die avond hebben we heerlijk geslapen na al die ervaringen.
Dag 2 gingen we op pad naar Aquaventure, het zwempark van het Atlantis the Palm hotel. Heerlijk de hele dag rondgedreven op een rubberen bandje, al glijdend van verschillende glijbanen en stroomversnellingen. Dat is wel ontspannen hoor. Begin van de avond hebben we ook nog even in de zee gezwommen, en die was een aardig stukje koeler dan het strand van Al Wakra waar we in Qatar zijn geweest. Die dag vloog dus ook om, dus toen hebben we ‘s avonds nog even geslapen, en daarna vloog Jolynn om 2 uur ‘s nachts weer terug naar Doha.
De dag daarna begon om 5 uur ‘s middags de eerste van mijn 3 trainings simsessies. Deze waren alledrie erg ontspannen en interessant. Ik heb vooral de verschillen van de A330 kunnen ontdekken, en geleerd hoe deze anders aanvoelt in de vlucht en (ook niet onbelangrijk) tijdens de landing.
Toen volgde nog mn A330 Skills Test. Ook die heb ik met een leuk rapport kunnen afsluiten. Volgende keer wel proberen niet zo zenuwachtig te zijn.. Maar dat vond ik nogal lastig als je nieuwe leven inclusief vrouw, katten, appartement, auto, carriere etc ervan af hangt!! =) =)
Dinsdag de 29e vloog ik eindelijk weer terug naar huis en kwam ik ‘s ochtends om 6 uur aan. Lekker in bed gedoken om s middags meteen weer in actie te komen.
Toen zijn we namelijk richting het Sealine Beach Resort gereden. Met de nadruk op ‘richting’ want daar aangekomen zijn we iets doorgereden, waardoor je vervolgens op een natuurlijk strand terecht komt, waar het prachtig is. Uitgestrekte woestijnduinen aan de ene kant, en prachtig helder lichtgroen en vervolgens diepblauw zeewater met kleine golfjes en van een heerlijk koele temperatuur, aan de andere kant. Daar hebben we lekker wat uurtjes zwemmend doorgebracht, met een enkele ander verdwaalde toerist of visser als pottekijker. Tijdens het zwemmen zijn we allebei nog een donker gekleurde rog tegengekomen, die in het zand zat te vroeten naar hapjes. En even later had ik bijna m’n avondeten al binnen toen een clubje van 3 vissen, over het wateroppervlak stuiterend, recht tegen mn hoofd opknalde. We dachten het op film vastgelegd te hebben, maar dat bleek helaas toch niet zo te zijn. Hier moeten we dus nog maar eens terug.
De dag daarop, woensdag de 30e, hadden we nog absoluut geen genoeg van het strand, en zijn we na het kopen van 4 surfschoentjes, naar de lagune van Zekreet gereden. Dit was ook de allereerste keer dat we in Qatar gingen proberen te kitesurfen. Onderweg moesten we eerst Doha uit zien te komen, wat met nogal wat mini filetjes te paar ging. Maar al gauw reden we op een 4-baans snelweg, met meestal geen enkel ander verkeer te bekennen, met 120 km per uur richting Zekreet.
Na drie kwartier kwamen we daar aan, en keken we onze ogen uit. We hadden een prachtige plek gevonden met water tot zo’n anderhalve meter diep maximaal, super helder, en een windje van zo’n knoop of 15 tot 20. Toen hebben we dus maar snel de auto op t strand geparkeerd, en zijn we met de Waroo 13m gaan bodydraggen met zn 2en. Dat ging super! Daarna even onze thuisgemaakte wraps opgegeten. (Er was hier namelijk geen snackbar te bekennen… zelfs eigenlijk geen enkel ander mens of wat dan ook!) Toen was het dan eindelijk tijd om het kiteboard onder te binden en mn geluk te testen. Een filmpje laat zien wat er toen gebeurde…
http://www.flickr.com/photos/rcvd/4754010289/
Al met al dus nóg een heel fantastische dag!!
Vandaag, donderdag, hebben we rustiger aan gedaan, allebei spierpijn en t was hoog tijd om onze vrienden weer eens te zien bij het zwembad, en naar de supermarkt te gaan. Plus uiteraard moest deze lap tekst nog geschreven worden!
Wat er ook nog even tussendoor verteld moet worden is over onze verhuizing! Aangezien het een probleem leek te zijn om onze lieve poezebeesten in het appartement te houden was het de bedoeling om te verhuizen naar een compound waar je wat meer vrijheid hebt. Voordat we uit Nederland vertrokken zijn, zijn we hier al bezig mee geweest. Toen Reinier in Qatar is aangekomen is hij als een gek opzoek gegaan naar iemand die met ons wilde ruilen, om zo een verhuizing voor elkaar te krijgen. En met succes! Matthew wilde graag verhuizen. Reinier heeft zijn appartement bekeken, en hij het onze en toen hebben ze alles in gang gezet en ondertekend. Het enige wat nog moest gebeuren was dat ik (Jolynn) het nieuwe appartement zou bekijken. Uiteindelijk is dat pas op de dag van de verhuizing gebeurd, en tja… Daar werd ik niet vrolijk van.. Het was echt niet mooi, klein, vies, donker etc etc… Maarja.. Je krijgt het allemaal gratis, dus wat heb je te klagen. Niets toch eigenlijk? Maar toch zat het ons allebei niet echt lekker.. Na alle voors en tegens tegen elkaar afgezet te hebben, bleek dat het compound 1 voordeel had.. Namelijk het zwembad!! Hahahah dat is toch niets om voor te verhuizen. Enige probleempje is dat Matthew en al zijn spullen, inclusief Zaza (de kakkerlak uit het vorige verhaal) al bij ons woonde.. Dus naar het kantoortje om alles uit te leggen, praten als brugman en na 1,5 dag is het dan toch gelukt om voor Mathhew hier in de Holiday Villas ook een appartement te krijgen!! Zo konden wij dus gewoon blijven zitten waar we zitten :) Wat een opluchting zeg! ’s Middags als een gek alle spullen van Mathhew verhuisd, die roken namelijk nogal eigenaardig.. En toen eindelijk al onze dozen uitpakken en het huisje inrichten! Wat een geluk hebben we zeg, ‘t is echt zo mooi hier, en dat beseffen we nu nog veel meer! Inmiddels hangt ons wapen aan de muur, hebben we allerlei souveniertjes en prulletjes neergezet en natuurlijk ons prachtige huwelijkscadeau van Elvira.. een zelf gegoten kaars! Voor meer kaarsen zie http://www.misty.nl ;-)!!
Het is nu 12 uur, dus eigenlijk het begin van een nieuwe dag, en wat we daarin weer gaan meemaken, zullen we in de volgende update gaan vertellen. Ik heb er in ieder geval al een donker-oranje vermoeden van!! Tot snel!

Foto's bij dit verslag staan op http://www.flickr.com/photos/rcvd/sets/72157624394250490/
en op
http://www.flickr.com/photos/rcvd/sets/72157624398733992/